Le voyage en Crète.

Mardi 29 juillet 2025.

   Après Archanes, au sud-est, d'Héraklion, ville de moyenne montagne au coeur des vignobles et

des oliviers, elle était allée au musée archéologique d'Héraklion, qui met particulièrement en valeur

des pièces trouvées à Cnossos, Phaistos et Agia Triada, comme le rhyton en forme de taureau, le

disque de Phaistos, les déesses au serpent, ainsi que quelques fresques murales.

   A Cnossos, dans le palais du roi Minos, à l'origine de la civilisation minoénne selon le récit d'Arthur

Evans, elle avait admiré le plus vieux trône d'Europe et le labyrinthe du Minotaure, ainsi que les

ruines du palais, immense, bien qu'il n'occupât qu'une petite place dans le cadre d'un site aux

dimensions beaucoup plus vastes.

   A Gorthyne, un site plus récent car romain, elle avait pu voir après avoir transpiré en escaladant la

colline, les vestiges d'un temple, un Odéon et un amphithéâtre.

   A Phaistos, elle avait particulièrement apprécié de se retrouver loin de la foule, en haut d'une

colline environnée de cyprès et de nombreux oliviers, d'où la vue sur la mer et le port en contrebas

était superbe.

   A Matala, elle avait fait un pèlerinage dans la station balnéaire qui, dans les années 1960, était un

haut lieu hippie, où s'installèrent des musiciens-auteurs-compositeurs qu'elle admirait, Bob Dylan et

Cat Stevens.

   Pourtant, son coup de coeur, ce fut Rethymnon, à l'ouest d'Heraklion, la troisième ville de Crète,

une ville qui possède un charme indéniable, ayant conservé ses quartiers historiques avec de

nombreux éléments d'architecture vénitienne, des minarets et des demeures confirmant la présence

turque, ainsi que la forteresse construite à la fin du XVIe siècle par les Vénitiens pour se défendre

contre les attaques de Frédéric Barberousse. Au sommet de la colline, les Ottomans édifièrent en

1646 une mosquée à l'emplacement de la cathédrale saint-Nicolas, d'où la vue, une nouvelle fois,

était superbe.

   Le port de La Canée (si on veut être pointilleux, il faudrait prononcer à l'espagnole, "Rania" pour

"Hania"), l'enchanta, même s'il avait perdu son staut de capitale de l'île de Crète en 1971 au profit

d'Héraklion, et malgré la forte affluence touristique, encore plus dense qu'à Rethymnon, en raison

des "marqueurs" rappelant son indéniable intérêt historique : le port vénitien, le phare du XVe siècle,

la superbe coupole de la mosquée des Janissaires datant de 1645, etc...

   Elle ne se priva pas d'une halte bienvenue et rafraîchissante sur la magnifique plage de Balos à

l'extrême côte ouest de l'île, qui lui fit l'effet d'un lagon enchanteur, dont l'eau était parfois rose, en

raison de la présence de corail, et parfois turquoise, en fonction de la lumière de la journée.

   Pour finir, elle fit un pèlerinage au monastère d'Agia Triada, fondé au XVIIe siècle et brûlé par les

Ottomans en 1821, un lieu calme offrant un refuge dans son splendide isolement au milieu des

oliviers, au bout d'une allée de cyprès, en même temps qu'une vue à couper le souffle sur les

montagnes et les plaines environnantes.

   Les monastères, elle les aimait tous et ne savait lequel choisir, car tous avaient leur histoire,

témoignage de la grande Histoire :

   Le monastère d'Arkadi, dans la région de Rethymnon, fondé au XIe siècle, occupe une place à part

dans l'Histoire de la Crète, car c'est là que se réfugièrent un millier de révolutionnaires, durant le

siège des Turcs, en 1866, et qui choisirent de faire sauter la poudrière pour ne pas se rendre...

   Sans parler du monastère de Preveli, au sud de Rethymnon, face à la mer de Lybie, du village de

Loutro, qui n'était pas sans évoquer les Cyclades, les gorges de Samaria, où elle avait transpiré

pendant les trois heures de sa randonnée, d'Agia Galini, petit port de pêche, niché dans le creux

d'une montagne, ou de Chora Skafion, connu pour ses révoltes contre les Vénitiens.

   Ce qu'elle retint de ce voyage en Crète, c'est que l'île, maintes fois occupée, depuis le

remplacement de la civilisation minoéenne par la civilisation mycénienne et l'invasion dorienne, avait

une histoire très riche et mouvementée, presque autant que celle de la Grèce voisine.

Il viaggio in Creta.

Martedì 29 luglio 2025.

Traduzione in italiano.

   Dopo Archanes, a sud-est di Heraklion, una cittadina di media montagna circondata da vigneti e

uliveti, si recò al Museo Archeologico di Heraklion, che espone in particolare reperti rinvenuti a

Cnosso, Festo e Agia Triada, come il rhyton a forma di toro, il disco di Festo, le dee serpente e alcuni

affreschi murali.

   A Cnosso, nel palazzo di Re Minosse, l'origine della civiltà minoica secondo Arthur Evans, ammirò

il trono più antico d'Europa e il Labirinto del Minotauro, oltre alle rovine del palazzo, immenso,

sebbene occupasse solo un piccolo spazio all'interno di un sito molto più ampio.

    A Gortina, un sito più recente perché romano, aveva potuto vedere, dopo aver sudato durante la

salita sulla collina, i resti di un tempio, un odeon e un anfiteatro.

   A Festo, aveva particolarmente apprezzato la lontananza dalla folla, in cima a una collina

circondata da cipressi e numerosi ulivi, da dove la vista sul mare e sul porto sottostante era superba.

   A Matala, aveva fatto un pellegrinaggio alla località balneare che, negli anni '60, era un ritrovo

hippie, patria di musicisti e cantautori che ammirava, come Bob Dylan e Cat Stevens.

   Tuttavia, la sua preferita era Rethymno, a ovest di Heraklion, la terza città più grande di Creta, una

città dal fascino innegabile, che ha conservato i suoi quartieri storici con numerosi elementi di

architettura veneziana, minareti e residenze a testimonianza della presenza turca, così come la

fortezza costruita alla fine del XVI° secolo dai Veneziani per difendersi dagli attacchi di Federico

Barbarossa. In cima alla collina, gli ottomani costruirono una moschea nel 1646 sul sito della

Cattedrale di San Nicola, da dove la vista, ancora una volta, era superba.

   Il porto di Chania (se vogliamo essere pignoli, dovremmo pronunciarlo alla spagnola, "Rania" per

"Hania"), lo incantò, nonostante avesse perso il suo status di capitale dell'isola di Creta nel 1971 a

favore di Heraklion, e nonostante l'elevato afflusso turistico, ancora più denso che a Rethymnon, a

causa dei "segnali" che ne ricordavano l'innegabile interesse storico : il porto veneziano, il faro del

XV° secolo, la superba cupola della moschea dei Giannizzeri del 1645, ecc.

   Non si era privata di una gradita e rinfrescante sosta sulla magnifica spiaggia di Balos, sull'estrema

costa occidentale dell'isola, che dava l'impressione di una laguna incantevole, la cui acqua era a volte

rosa, per la presenza di coralli, a volte turchese, a seconda della luce del giorno.

   Infine, si era recata in pellegrinaggio al monastero di Agia Triada, fondato nel XVII° secolo e

incendiato dagli Ottomani nel 1821, un luogo di pace che offre rifugio nel suo splendido isolamento

tra gli ulivi, alla fine di un viale di cipressi, e una vista mozzafiato sulle montagne e sulle pianure

circostanti.

   Amava tutti i monasteri e non sapeva quale scegliere, perché ognuno aveva la sua storia,

testimonianza della grande Storia :

   Il monastero di Arkadi, nella regione di Rethymno, fondato nell'XI° secolo, occupa un posto

speciale nella storia di Creta, perché fu lì che un migliaio di rivoluzionari si rifugiarono durante

l'assedio dei turchi nel 1866 e che scelsero di far saltare in aria la polveriera per evitare la resa...

   Per non parlare del monastero di Preveli, a sud di Rethymnon, di fronte al Mar Libico, del villaggio

di Loutro, che ricordava le Cicladi, delle gole di Samaria, dove aveva sudato durante le tre ore della

sua escursione, di Agia Galini, un piccolo porto di pescatori incastonato nella cavità di una montagna,

o di Chora Skafion, nota per le sue rivolte contro i Veneziani.

   Ciò che imparò da questo viaggio a Creta fu che l'isola, occupata più volte dopo la sostituzione

della civiltà minoica con quella micenea e l'invasione dorica, aveva una storia molto ricca e

movimentata, quasi quanto quella della vicina Grecia.

Το ταξίδι στην Κρήτη

Τρίτη, 29 Ιουλίου 2025.

μετάφραση στα ελληνικά

   Μετά τις Αρχάνες, νοτιοανατολικά του Ηρακλείου, μιας πόλης στα μέσα του βουνού στην καρδιά

των αμπελώνων και των ελαιώνων, πήγε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, το οποίο

αναδεικνύει ιδιαίτερα ευρήματα που βρέθηκαν στην Κνωσό, τη Φαιστό και την Αγία Τριάδα, όπως

το ρυτό σε σχήμα ταύρου, ο δίσκος της Φαιστού, οι θεές των φιδιών, καθώς και ορισμένες

τοιχογραφίες.

   Στην Κνωσό, στο παλάτι του βασιλιά Μίνωα, στην αρχή του μινωικού πολιτισμού σύμφωνα με

την αφήγηση του Άρθουρ Έβανς, είχε θαυμάσει τον παλαιότερο θρόνο της Ευρώπης και τον

λαβύρινθο του Μινώταυρου, καθώς και τα ερείπια του παλατιού, απέραντου, αν και καταλάμβανε

μόνο μια μικρή θέση στο πλαίσιο ενός χώρου πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων.

   Στη Γόρθυνα, μια πιο πρόσφατη τοποθεσία επειδή ήταν ρωμαϊκή, μπόρεσε να δει, αφού ίδρωσε

ενώ ανέβαινε τον λόφο, τα ερείπια ενός ναού, ενός Ωδείου και ενός αμφιθεάτρου.

   Στη Φαιστό, της άρεσε ιδιαίτερα να βρίσκεται μακριά από τα πλήθη, στην κορυφή ενός λόφου

περιτριγυρισμένου από κυπαρίσσια και πολυάριθμες ελιές, από όπου η θέα της θάλασσας και του

λιμανιού από κάτω ήταν υπέροχη.

   Στα Μάταλα, είχε κάνει προσκύνημα στο παραθαλάσσιο θέρετρο, το οποίο, τη δεκαετία του

1960, ήταν ένα hotspot των χίπις, όπου εγκαταστάθηκαν οι μουσικοί-τραγουδοποιοί που θαύμαζε,

ο Μπομπ Ντίλαν και ο Κατ Στίβενς.

   Ωστόσο, η αγαπημένη του ήταν το Ρέθυμνο, δυτικά του Ηρακλείου, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της

Κρήτης, μια πόλη με αναμφισβήτητη γοητεία, έχοντας διατηρήσει τις ιστορικές της συνοικίες με

πολλά στοιχεία βενετσιάνικης αρχιτεκτονικής, μιναρέδες και κατοικίες που επιβεβαιώνουν την

τουρκική παρουσία, καθώς και το φρούριο που χτίστηκε στα τέλη του 16ου αιώνα από τους

Βενετούς για να αμυνθούν από τις επιθέσεις του Φρειδερίκου Μπαρμπαρόσα. Στην κορυφή του

λόφου, οι Οθωμανοί έχτισαν ένα τζαμί το 1646 στη θέση του καθεδρικού ναού του Αγίου Νικολάου,

από όπου η θέα, για άλλη μια φορά, ήταν υπέροχη.

      Το λιμάνι των Χανίων (αν θέλουμε να είμαστε επιλεκτικοί, θα πρέπει να το προφέρουμε

ισπανικά, «Ράνια» για τα Χάνια), τον μάγεψε, παρόλο που είχε χάσει την ιδιότητά του ως

πρωτεύουσα της Κρήτης το 1971 υπέρ του Ηρακλείου, και παρά την υψηλή τουριστική εισροή,

ακόμη πιο πυκνό από ό,τι στο Ρέθυμνο, λόγω των «σημείων» που υπενθυμίζουν το αναμφισβήτητο

ιστορικό του ενδιαφέρον : το ενετικό λιμάνι, ο φάρος του 15ου αιώνα, ο υπέροχος τρούλος του

Γενίτσαρου Τζαμιού που χρονολογείται από το 1645, κ.λπ.

   Δεν στέρησε από τον εαυτό της μια ευπρόσδεκτη και αναζωογονητική στάση στην μαγευτική

παραλία του Μπάλου στην ακραία δυτική ακτή του νησιού, η οποία είχε την εντύπωση μιας

μαγευτικής λιμνοθάλασσας, τα νερά της οποίας ήταν άλλοτε ροζ, λόγω της παρουσίας κοραλλιών,

και άλλοτε τιρκουάζ, ανάλογα με το φως της ημέρας.

   Τέλος, έκανε προσκύνημα στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, που ιδρύθηκε τον 17ο αιώνα και

κάηκε από τους Οθωμανούς το 1821, ένα ήσυχο μέρος που προσφέρει καταφύγιο στην υπέροχη

απομόνωσή του ανάμεσα σε ελαιόδεντρα, στο τέλος μιας λεωφόρου με κυπαρίσσια, καθώς και μια

εκπληκτική θέα στα γύρω βουνά και τις πεδιάδες.

   Αγαπούσε όλα τα μοναστήρια και δεν ήξερε ποιο να διαλέξει, γιατί όλα είχαν τη δική τους

ιστορία, μια μαρτυρία της μεγάλης Ιστορίας :

   Η Μονή Αρκαδίου, στην περιοχή του Ρεθύμνου, που ιδρύθηκε τον 11ο αιώνα, κατέχει ξεχωριστή

θέση στην ιστορία της Κρήτης, επειδή εκεί κατέφυγαν χίλιοι επαναστάτες κατά την πολιορκία από

τους Τούρκους το 1866, οι οποίοι επέλεξαν να ανατινάξουν την πυριτιδαποθήκη για να αποφύγουν

την παράδοση...

   Για να μην αναφέρουμε τη Μονή Πρέβελη, νότια του Ρεθύμνου, με θέα το Λιβυκό Πέλαγος, το

χωριό Λουτρό, που θύμιζε Κυκλάδες, το Φαράγγι της Σαμαριάς, όπου είχε ιδρώσει κατά τη διάρκεια

της τρίωρης πεζοπορίας της, την Αγία Γαλήνη, ένα μικρό ψαρολίμανο φωλιασμένο στην κοιλότητα

ενός βουνού, ή τη Χώρα Σκαφών, γνωστή για τις επαναστάσεις της εναντίον των Βενετών.

   Αυτό που αποκόμισε από αυτό το ταξίδι στην Κρήτη ήταν ότι το νησί, που κατοικήθηκε πολλές

φορές από την αντικατάσταση του μινωικού πολιτισμού από τον μυκηναϊκό πολιτισμό και την

εισβολή των Δωριέων, είχε μια πολύ πλούσια και πολυτάραχη ιστορία, σχεδόν όση και αυτή της

γειτονικής Ελλάδας.

Поездка на Крит

Вторник, 29 июля 2025 г.

русский перевод

После Арханеса, города в средней горной местности, окруженного виноградниками и

оливковыми рощами, расположенного к юго-востоку от Ираклиона, она отправилась в

Археологический музей Ираклиона, где особое внимание уделяется экспонатам, найденным в

Кноссе, Фесте и Агиа Триаде, таким как ритон в форме быка, Фестский диск, богини со змеей, а

также нескольким настенным фрескам.

В Кноссе, во дворце царя Миноса, у истоков минойской цивилизации, согласно рассказу

Артура Эванса, она любовалась старейшим троном в Европе и лабиринтом Минотавра, а также

руинами дворца, огромного, хотя и занимавшего лишь небольшое место на территории

гораздо большего размера.

В Гортине, более позднем поселении, поскольку оно было построено римлянами, она

смогла увидеть, вспотев во время восхождения на холм, остатки храма, Одеона и амфитеатра.

В Фестосе ей особенно понравилось находиться вдали от толпы, на вершине холма,

окруженного кипарисами и многочисленными оливковыми деревьями, откуда открывался

великолепный вид на море и порт внизу.

В Матале она совершила паломничество на приморский курорт, который в 1960-х годах был

популярным местом для хиппи, где обосновались музыканты и авторы песен, которыми она

восхищалась, Боб Дилан и Кэт Стивенс.

Однако её фаворитом был Ретимно, расположенный к западу от Ираклиона, третий по

величине город Крита, город с неоспоримым очарованием, сохранивший свои исторические

районы со многими элементами венецианской архитектуры, минаретами и резиденциями,

подтверждающими турецкое присутствие, а также крепостью, построенной в конце XVI° века

венецианцами для защиты от нападений Фридриха Барбароссы. На вершине холма османы в

1646 году построили мечеть на месте собора Святого Николая, откуда снова открывался

великолепный вид.

Порт Ханья (если быть придирчивым, то его следует произносить на испанский манер :

«Рания» вместо «Ханья») очаровал её, даже несмотря на то, что в 1971 году он утратил статус

столицы острова Крит, перешедшей к Ираклиону, и несмотря на большой поток туристов, даже

более плотный, чем в Ретимно, из-за «маркеров», напоминающих о его несомненном

историческом интересе : венецианский порт, маяк XV° века, великолепный купол мечети

Янычар, датируемый 1645 годом, и т. д.

Она не упустила возможности приятно и освежающе остановиться на великолепном пляже

Балос на самом западном побережье острова, который производит впечатление

очаровательной лагуны, вода в которой иногда бывает розовой из-за присутствия кораллов, а

иногда — бирюзовой, в зависимости от дневного освещения.

Наконец, она совершила паломничество в монастырь Агия Триада, основанный в XVII° веке

и сожженный османами в 1821 году, — мирное место, предлагающее убежище в своем

великолепном уединении среди оливковых деревьев, в конце кипарисовой аллеи, а также

захватывающий вид на окружающие горы и равнины.

Она любила все монастыри и не знала, какой из них выбрать, потому что у каждого была

своя история, свидетельство великой Истории :

Монастырь Аркади в районе Ретимно, основанный в XI° веке, занимает особое место в

истории Крита, поскольку именно там во время осады турками в 1866 году укрылись тысячи

революционеров, которые решили взорвать пороховой погреб, чтобы избежать сдачи...

Не говоря уже о монастыре Превели к югу от Ретимно, с видом на Ливийское море, деревне

Лутро, которая напоминала Киклады, ущелье Самария, где она потела во время трехчасового

похода, Агиа Галини, небольшом рыбацком порту, расположенном в горной впадине, или Хора

Скафион, известном своими восстаниями против венецианцев.

Из этой поездки на Крит она вынесла то, что остров, многократно оккупированный с

момента замены минойской цивилизации микенской и вторжения дорийцев, имел очень

богатую и насыщенную историю, почти такую же, как и история соседней Греции.